NAT van vd Sterren & geabstraheerde figuratie Brown en ook Rob Visje

Het Gemeentemuseum Helmond waar we donderdag 16 / 12 waren was omdat Rob het werk van


Gé-Karel van der Sterren wilde zien. Zijn werk kende ik niet zo heel goed had er nog maar weinig van gezien. De titel van de tentoonstelling NAT. Je kunt bijvoorbeeld ook ‘ nat ‘ gaan doordat je een verkeerde uitspraak of iets dergelijks doet. In het geval van deze tentoonstelling kon je het bij sommige werken ruiken.

Fascinerend om slechts met z’n tweeën al die werken te zien en van gedachten te kunnen wisselen. Het is werk dat nogal wat verwantschap heeft met het werk van Rob. Het werk van Gé-Karel is voorzichtig en behoedzaam. Onderwerpen als vervuiling e.d. zijn uit haar context gehaald, het worden autonome beelden, een op zichzelf staande afbeelding, niet per se geëngageerd. Enkele oudere werken doen heel sterk denken aan de cartoons van Serre. Vooral diens humor. En wat het NAT aangaat, de enorm dikke lagen textuur zetten je op het verkeerde been. Wat misschien ook een hint is of een vorm van humor betreft wat Gé-Karel in 2003 zei. Namelijk dat figuratie is veel concreter en directer EN Ik kan me ook niet voorstellen dat abstractie nog leuk is. Dat is natuurlijk ook nat gaan. Is figuratie nu juist niet leuk ? En ja, figuratie is dan wel directer maar is na ‘ de uitspraak ‘ ook wel klaar, lijkt mij. Met abstractie ben je toch wel langer bezig om het te doorgronden. Het concrete blijft hetzelfde de boodschap van de maker, terwijl het abstracte meer gekoppeld is aan de ontwikkeling van de beschouwer.

Die laatste werken van Gé-Karel zijn wel heel fraai. Kleiner van formaat en subtieler er ligt nogal wat gevoel in. Meer boodschap. Het werk van Rob Visje is uitgesprokener, rauwer en doorleefd. Het zou mooi zijn wanneer beide hun werk in een tentoonstelling zouden kunnen presenteren.

Overigens was ik dinsdag 14 / 12 in het GEM, bij Cecily Brown, ook uit 1969, maar dan uit de USA, heel abstract uitwerking op basis van figuratie. De uitstraling van haar kleurrijke werk is sterk afgevlakt. Een bijna onwaarschijnlijke tegenstelling tov het werk van vd Sterren. Bij Cecily is het soms zoeken waar de figuratie gebleven is. Haar doeken, denk ik, zijn bij iedere vervolgsessie gedraaid, wat een vervreemdende uitwerking heeft op het horizontale beeldelement. Het ‘ logische ‘ zwaartepunt voelt daardoor soms wat krampachtig aan. Ook hier was het heerlijk rustig.

zie de betreffende websites http://www.gemeentemuseumhelmond.nl/ en http://www.robvisje.nl/

gelegenheden die je niet mag missen

Soms zijn er van die gelegenheden waar je niet aan voorbij mag gaan. Zo ook afgelopen weekend. Geef ik mijzelf de tijd in te gaan op die verleidingen.


Het was dus een boeiende zaterdagmiddag bij STROOM ( denhaag ), werk zien van de premium-kunstenaars in combinatie ( of ) relatie met enkele anderen kunstenaars. De titel van de tentoonstelling Speak, Memory, fraai in beeld gebracht. Wel had ik veel meer werk willen zien van de premium’s. Maar ja, de ruimte zou dan veel groter moeten zijn. Waarom wil ik dan meer zien ? Wel, je hebt niet zomaar die kwalificatie premium. En dan is zo’n gelegenheid waarbij die beeldende verschillen getoond worden ook niet zo heel dagelijks. Juist dan een breed scala aan diversiteit representeren en dan ook nog eens met die andere kunstenaars vraagt Ruimte. Maar ook mijn nieuwsgierigheid naar het waarom van die andere kunstenaars in relatie tot de premiums en de titel wil ik wat meer zien. Misschien zie ik kans/tijd om een van de presentaties bij te kunnen wonen.

De andere gelegenheid was eveneens een tentoonstelling. Werken van Perry van Amstel & Yrrep nav Letsma. Werk dat de weerslag toont van een project dat ongeveer 2 jaar geleden een aanvang nam. De titel van deze presentatie Jonge God, Perry spoooort ( niet ) beloofde heel wat. En het is ook heel wat. Tekeningen van 4 meter hoog, installaties waar de bezoeker zichzelf op de proef kan stellen. Een aantal hindernissen moet je nemen om uberhaupt de werken te kunnen gaan zien. Balancerend tussen honderden wijnflessen begaf ik mij naar binnen. Foto’s en videopresentaties. Zelfs een persoonlijke lichamelijke behandeling. Is het sport of spooort het niet. Werken die veel persoonlijks letterlijk blootleggen. Interviews van ‘ voorbijgangers ‘ en specialisten die antwoord geven op zeer indringende vragen. Fascinatie en passie zijn een tweetal conclusies die ik zomaar noem.

Er is gelegenheid tot bezichtiging, zie de websites van STROOM en van Ateliersbaztille.

Foto’s van Perry Spooort volgen spoedig.

transparante werken van Anton & Robert

het was van de zomer, Augustus, dat het werk van Anton en Robert, gepresenteerd werd tijdens de expositie Artistieke Vriendschap, de foto's van de transparante werken heb ik deze week pas echt gezien; en het leek mij wel goed dat te plaatsen, zodat degene die het niet hebben kunnen zien aslnog een gelegenheid hebben,
het is natuurlijk wel zo dat de karaktereigenschappen van het transparante werk pas echt tot uitdrukking komen wanneer je het werk in het echt ziet,

het werk niet tonen is geen optie, vanwege de positieve reacties die er waren dus alsnog,

de werken zijn dus van Anton Gregoire, architect, beeldend kunstenaar, culinair specialist en
Robert ( Zazou )

werk 1 is een dubbel transparant
werk 2 is een enkel transparant in wit
werk 3 is een enkel transparant in zwart

Monumentaal en Foto's

Gisteravond, donderdag 9/12 was een heerlijke avond bij de Fotogroep; praten, kijken, proberen uit te leggen wat het begrip Monumentaal behelst, bij het kijken naar Kunst en in dit specifieke geval naar de foto.


Een foto, waarbij het er dus op aankomt dat, dat wat je raakt, omdat het zo groots, weids, indrukwekkend etc etc is je er het begrip Monumentaal aan wil toevoegen. En dat is dan uiteindelijk een strikt persoonlijk oordeel. Net zo als een ander te classificeren begrip als Mooi.

Mijn verhaal heb ik met plezier verteld, had me er ook goed op voorbereid. De indrukken wil ik nog even laten beklijven en kom er nog op terug.

Heb hier overigens geen plaatje van.

Rokkeveenseweg 2 Het vijfde seizoen

Zaterdagmiddag december de vierde rond vieren op de klok;
Er was enige sneeuwval aan vooraf gegaan, maar de nieuwe galerie was bereikbaar. De galerie van Massoud toont een overzicht van zijn werk, kleurrijk, fraaie structuren, met symboliek en poetisch,
zoals die taal Farsi en in de oren klinkt met een ongekende weerga, er was een warm onthaal en de nodige drukte, zag enkele bekende, geen foto's gemaakt, het eigen herinneringsbeeld is genoeg.

Veel succes

BaZtille Ateliers TIEN JAAR

Het is nu een maand geleden, dat ik op het weblog was, en precies 10 tien jaar geleden dat BaZtille Ateliers werd geboren. De sleutel werd op 2/12/2000 in ontvangst genomen. Toen was er geloof ik sneeuw en ja vandaag weer.

De afgelopen weken waren druk, zie www.thrillerfestivalzoetermeer.nl met een aantal foto’s. En voorbereidingen treffen om te gaan schilderen. Tweedimensionaal werk ( tenminste de tempera ) ruikt ook altijd wel erg prettig, is toch iets anders dan film/videobeelden. Klinkt nostalgisch, maar het heeft ook iets.

De deelname aan de wedstrijd “ Een tweede Leven “, BNA Rijnmond heeft ons ( Sinta, Anton en Zazou) geen prijs opgeleverd dus geen Pitch op 10/12.

Wel ga ik volgende week de foto’s bespreken van de leden fotogroep Zoetermeer. Onderwerp dat centraal staat is Monumentaal. De voorselectie geeft mij heel veel stof zodat ik er over kan praten en er over van gedachten ga wisselen op 9/12 a.s.

En zeer binnenkort gaat er een nieuwe weblog van start, haagse kwesties, haagse kunstkwesties, er is nog geen naam voort het weblog,

Volgende week eerst de opening van Jonge God, Perry SPOOOOORT, ( niet ) op zondagmiddag 12 december 2010 om 16.00uur; kom ff kijken Rokkeveenseweg 46c, naast de gevangenis en tegenover het kantoor van Worrel & Jetten